Συναισθήματα

Με κάρτες συναισθημάτων δουλέψαμε αυτή τη φορά. Τα παιδιά σκέφτηκαν πώς αισθάνονται σε κάποιες καταστάσεις και πώς αντιδρούν. Ανέφεραν παραδείγματα και εμπειρίες από την προσωπική τους ζωή. Συζητήσαμε για το ότι υπάρχουν θετικά και αρνητικά συναισθήματα, για το ότι υπάρχουν, γενικά, συναισθήματα, γιατί συνδέονται με τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας.

Αναλυτικά:
 
-  ζητήθηκε, πρώτα, από τα παιδιά να αναφέρουν ένα συναίσθημα που τους έρχεται αυθόρμητα στο μυαλό. Ένα ενδεικτικό brain storm: νιώθω υπέροχα, είμαι ερωτευμένη, νιώθω αηδία, βαρεμάρα, ντροπή, φόβο, χαρά, ευτυχία, αδιαφορία, μπερδεμένη. 

-  επέλεξε το καθένα τη δικιά του κάρτα συναισθήματος και, αφού σκέφτηκε για λίγο, τη διάβασε στην ολομέλεια. Τους έγινε, ξανά, υπενθύμιση, ότι όποιος/α δε νιώθει άνετα, μπορεί να μη μιλήσει, αλλά να παρακολουθεί. Ή να μιλήσει μετά, αν/όταν νιώσει έτοιμος/η. 

Ανέφεραν παραδείγματα και εμπειρίες από την προσωπική τους ζωή.
Από τα παιδιά της Α΄ Γυμνασίου, ενδεικτικά: η κοροϊδία, ο σαρκασμός, η ειρωνεία και το ψέμα τους πληγώνει - η σωματική και λεκτική βία από αδέρφια και φίλους -  η άδικη κατηγορία - η προδοσία από κοντινούς τους ανθρώπους ή η συναίσθηση ότι πρόδωσαν την ομάδα τους ή τον εαυτό τους - η υποτίμηση και η απαξίωση - η μη αποδοχή τους, για αυτό που είναι, από τους άλλους - η επιτυχία ή αποτυχία στις εξετάσεις ή τους αγώνες - στιγμές οικογενειακές (χαράς και λύπης). 
Για τα παιδιά της Γ΄ Γυμνασίου, το παιχνίδι με τις κάρτες εξελίχθηκε ως εξής: Απογοητεύτηκα, όταν δεν πέτυχα τους στόχους μου. Ένιωσα μοναξιά, όταν με άφησαν μόνη στο σπίτι μου.Δεν μπορούσα να συγκρατήσω τα δάκρυά μου, όταν έχασε η ομάδα μου. Ένιωσα ανακούφιση, όταν όλα πήγαν όπως τα ήθελα. Ένιωσα αγαπητός, όταν βοήθησα κάποιον.Ένιωσα ευχαρίστηση, όταν όλα στη ζωή μου πήγαιναν καλά. Χάρηκα, όταν η φίλη μου πέρασε στο διαγωνισμό. Όταν με απέκλεισαν από κάτι, ένιωσα θυμό, μίσος, οργή, αδικημένη, στενοχωρημένη, λυπημένη. Λυπάμαι, όταν βλέπω τον κόσμο να αλλάζει προς το χειρότερο. 

-  συνεχίστηκε η συζήτηση, καλώντας τους να σκεφτούν τα εξής: 
       - υπάρχουν συναισθήματα που επιτρέπονται στα αγόρια, αλλά όχι στα κορίτσια ή το αντίστροφο (π.χ. το κλάμα, η έκφραση του θυμού)        
      - ποια επιτρέπονται στους μεγάλους και όχι στους μικρούς (οι μικροί μπορούν να ουρλιάζουν, να χτυπάνε, να κλωτσάνε)  
-  στη συνέχεια, η συζήτηση επικεντρώθηκε στο αν ένα θετικό συναίσθημα μπορεί να μετατραπεί σε αρνητικό (π.χ. ο έρωτας, η αγάπη: καταλήξαμε ότι αν δεν υπάρχει ανταπόκριση και γίνεται εμμονή, μπορεί να μετατραπεί σε αρνητικό) 

-  καταλήξαμε σε συμπεράσματα ουσιαστικά: α) το συναίσθημα, γενικά, είναι μέρος της φύσης μας
                                                                   β) υπάρχουν συναισθήματα με θετική και αρνητική χροιά  
                                                                   γ) συνειδητοποίησαν το γεγονός ότι η ποικίλη γκάμα των 
                                                                       συναισθημάτων δείχνει την πολύπλοκη ανθρώπινη ψυχοσύνθεση
                                                                   δ) από τη στιγμή που θυμόμαστε τον εαυτό μας, μας "επιβάλλουν" τι 
                                                                       πρέπει να νιώθουμε και τι όχι.                                                                    ε) ακόμη κι αν προσποιούμαστε ότι δεν αισθανόμαστε, τα συναισθήματα υπάρχουν, δεν φεύγουν. Όσο κι αν τα αγνοούμε  ή τα κρύβουμε τα συναισθήματα θα βρουν τρόπο να εκδηλωθούν. Ακόμη,  δεν πρέπει να τα κρατάμε μέσα μας, γιατί καταναλώνουμε πολύτιμη ενέργεια που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί πιο παραγωγικά. Επίσης, μπορούν να εμφανιστούν σωματικά συμπτώματα (π.χ. πόνος στο στομάχι, πονοκέφαλος). Ο τρόπος εκδήλωσης των συναισθημάτων διαφέρει από άτομο σε άτομο.   

-  επιτεύχθηκαν, στο μέγιστο δυνατό, οι στόχοι της συνάντησης αυτής, δηλ. να αναδειχθούν τα συναισθήματα ως μέρος της ανθρώπινης ύπαρξης, να αναδειχθεί η δυσκολία στην έκφραση των συναισθημάτων μας, και να διαφανούν τα στερεότυπα, όσον αφορά στην έκφραση των συναισθημάτων, ανάμεσα στα δύο φύλα.